Prolog

"Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło." - Gabriel Garcia Marquez

Niektóre rzeczy się zmieniają, a niektóre pozostają wciąż takie same. Na przykład... zwykła kartka papieru. Powstała z drzewa, następnie trafiła na przykład do 5-letniego dziecka, które za wszelką cenę chciało namalować piękny obraz. Ale znając własne doświadczenia, obrazek oczywiście musiał nie spodobać się dziecku i nasza ukochana kartka papieru została zgnieciona, a następnie wrzucona do kosza na śmieci. Tak to moje wspomnienia z dzieciństwa. Ach, jakże chciałabym znowu być małą i przeuroczą dziewczynką. Lecz to już wspomnienia. Teraz mam 3 kochające mnie przyjaciółki, szczęśliwego ojca, brata i babcię , przystojnego, romantycznego chłopaka oraz moją mamę. Mamę, która jednocześnie jest tam na górze i się świetnie bawi, ale także, która jest cały czas przy mnie i mnie wspiera. Te rzeczy się właśnie nigdy nie zmieniają. Ale jednak czegoś mi brakuje. Wszyscy mi mówią, że jestem ideałem, śliczne, blond włosy i piękna sylwetka. Ale dlaczego ja tak się nie czuję?! Czego mi brakuje!? W te wakacje za wszelką cenę muszę to odkryć! 

- Tato! Wyjeżdżam do Europy!